نه به تجاوز نظامی تازه در سوریه

دولت حزب عدالت و توسعه (AKP) بعد از انفجار تروریستی در خیابان استقلال استانبول بلافاصله یگان‌های مدافع خلق (YPG) را عامل این بمب‌گذاری نامید و قبل از خوابیدن دود انفجار و خشکیدن خون کشتار، کوبانی را هدف حملات خود قرار داد. با این حال، تمام یافته‌هایی که تاکنون به دست آمده است، از جمله مظنون بمب‌گذاری، الحم البشیر، این ظن را تقویت کرد که برخی روابط تیره پشت این حمله وجود دارد. اظهارات سویلو وزیر کشور که پیش از این نیز جایگاه خود را نزد حاکمیت از دست داده بود، توسط طیب اردوغان به طور غیرمستقیم تکذیب شد. اما روزنامه صباح، که روزنامه‌ای نزدیک به داماد اردوغان برات آلبایراک است و رابطه‌ای خصمانه با سویلو دارد تصویر را کمی برای ما روشن کرد.
بر اساس این گزارش، الحم البشیر در نخستین اظهاراتش به پلیس ترکیه بیان کرد که خانواده‌اش از طرفداران ارتش آزاد سوریه (FSA) و برادرش یکی از فرماندهان عالی رتبه FSA است. او به اتهام "جاسوسی برای FSA" توسط YPG به مدت یک ماه زندانی و پس از تهدید از سوی خانواده‌اش به زور به استانبول فرستاده شده است. سلیمان سویلو وزیر کشور ترکیه علیرغم اطلاع از اظهارات البشیر به پلیس، ادعا کرد که البشیر اعتراف کرده است که "YPG او را به عنوان افسر اطلاعاتی آموزش داده و به استانبول فرستاده است"‌. یعنی دلیل حمله‌ی تروریستی را بجای تهدیدات FSA به نزدیک شدن اردوغان به اسد،  اعتراض و آتش زدن پرچم ترکیه در ایست بازرسی‌های ارتش ترکیه در اطراف شهرهای عفرین و اعزاز توسط FSA را با دروغ محض به YPG ربط داد.
سپس بلافاصله قبل از روشن شدن موضوع نیروهای هوایی و زمینی ترکیه مواضع YPG را در مرزهای سوریه و عراق بمباران و اردوغان اعلام کرد که عملیات زمینی در کوبانی نیز هم آغاز خواهد شد. کوبانی از نظر استراتژیک، جمعیتی، تاریخی و نمادین برای جنبش ملی کرد بسیار ارزشمند است.  به همین دلیل ی.پ.گ و پ.ک.ک که در نتیجه‌ی عملیات زمینی آسیب خواهند دید، وادار به تلافی خواهند شد؟ و با بمب‌‌گذاری در آنکارا و استانبول، ممکن است قبل از انتخابات فضای هرج‌ و مرج مطلوب حاکمیت را ایجاد کنند.
کارگران در ترکیه با تورم حدود ۱۵۰ درصدی دست و پنجه نرم می‌کنند. حتی ارقام رسمیِ جعلی نرخ تورم ۸۵ درصدی را نشان می‌دهند. در ترکیه این ترس بسیار رایج شده است که با توجه به شرایط موجود که پیروزی اردوغان در انتخابات را دشوار می‌کند، او در شرایط عادی تمایلی به حضور در انتخابات ندارد، بنابراین ممکن است با ایجاد هرج و مرج بوسیله‌ی عملیات نظامیِ فرامرزی علیه YPG و اقدامات تلافی جویانه‌ی احتمالی از سوی آنان این چنین وانمود کند که ادامه‌ی حکومتش برای کشور مطلوب است.

به همین دلیل کارگران ترکیه

۱. باید در برابر تناقض اخبار و اطلاعات موجود هوشیار بوده و از منابع مارکسیستیِ انقلابی در برابر اطلاعات نادرست بهره جویند.

۲. باید در مقابل هیستیری و افکار ناسیونالیستی از حقوق دموکراتیک کردها دفاع کنند.

۳. باید صفوف اتحاد کارگران و برابری خلق‌ها را در برابر کسانی که می‌خواهند بر دشمنیِ قومی دامن بزنند، تقویت کنند.

۴. باید با عملیات فرامرزی و اشغالگری در خاک کشورهای همسایه مخالفت کنند.

۵. باید مخالفت خود را از حمایت دولت ترکیه از گروه‌های جهادی مانند ارتش آزاد سوریه (FSA) و هيئت تحرير الشام (HTS) بیان کنند‌.

۶. باید پرچم انترناسیونالیسم را که بیانگر وحدت بین‌المللی طبقه کارگر است، به جای اختلافات قومی و فرقه‌ای که کل خاورمیانه را به حمام خون تبدیل کرده است، به اهتزاز درآورند.